با نگاهی به آیات نورانی کلام وحی، به وضوح می یابیم که خدای متعال دو بهشت را برای بندگان معرفی فرموده
با نگاهی به آیات نورانی کلام وحی، به وضوح می یابیم که خدای متعال دو بهشت را برای بندگان معرفی فرموده
معرفت خدا، اول دین و متن و بستر آن و نهایتِ بی نهایت آن است.
بزرگی و کوچکی انسان به نژاد و هیکل و منصب و شناسنامه او نیست؛ بلکه به بزرگی عقل و باطن اوست؛
باید بدانیم که با وجود اهل بیت (علیهم السلام) ننگ است که یک شیعه، عامی و خالی از آنان
بدانیم که «باورها» با رفتارها و اعمال متناسب با آنها، در انسان تصویب شده و تعمیق و تفسیر پیدا میکند.
استفاده خوب از داشتهها هنر است، نه در حسرت نداشته ها عمر را تلف کردن. آن که قدر حال را میداند،
انسان فطرتاً میل به بقا و بودن دارد و یکی از دلایل اینکه فرزندانِ فرزندان خود را دوست دارد، همین است.
با اهل معصیت که اهل بلایند، مجالست نکنید؛ چون اگر برای آنان بلایی نازل شود،
خوب است بدانیم که مجرای ورود و عرصه جولان شیطان در وجود انسان، ذهن اوست.
به فرمایش امام صادق (علیه السلام)، گردن خود را پل مردمان نکنید.1 «خود را برای دیگران پل نکنید
چند نکته ناب اخلاقی، برای کسانی که می خواهند خود، تربیت الهی شده و با اعمال خویش، دیگران را نیز به دین خدای
کسی که “عبدالله” است، فروتنانه خود را از آن خدای متعال دانسته و برای خواسته او زندگی می کند
«خدا برای شما آسانی می خواهد و برای شما سختی نمی خواهد.»
راهی برای سلامت قلب و اطمینان آن از جمله مظاهر ناب معارف الهی، در کلام خدای متعال، آیه الکرسی است؛
آنگونه یک عالم و معلّم و مربّی و مبلغ دینی باید باشد…
بر حسب آیات و روایات در خلقت انسان، خدای متعال در سه موقف: اولا خود را به روبوبیّت،
حضرت خاتم الانبیاء (صلوات الله علیه و آله)، خاتمه و آخر حُسن الهی در خلقت و شریعت اوست
اگر قرار باشد که ما بنده باشیم، یعنی خود را مملوک مطیع او بدانیم، هر چه غیر آن کنیم،
از امام باقر (علیه السلام) در مورد آیه شریفه: (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا)1
طبق آیه شریفه تطهیر: (إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرا) 1 خداوند اراده فرموده که
جان کلام و خلاصه مرام، که همه را کفایت می کند از ظاهر و باطن دین و دنیا و آخرت، آن است که: ...
دقیق ترین معنی از "تکلّف" تحمیل کردن باورِ به تکلیف و انجام دادن تکلیف است.
زنده بودن، غیر از زندگی کردن است؛ اولی سهم همه مخلوقات خدای مهربان است
هر فرد متدیّن و مسلمانی این را میداند وقتی نسبت به دین، مؤمن است که آنچه در دین