فاطمه دختر “حزام عامریه” معروف به ام البنین مادر بزرگوار
فاطمه دختر “حزام عامریه” معروف به ام البنین مادر بزرگوار حضرت عباس علیه السلام از قبیله ای بود که در میان عرب به شجاعت و مهارت در سوار کاری معروف بودند. وقتی ام البنین به ازدواج حضرت علی علیه السلام در آمد. همه به سوی منزل امیرالمومنین علیه السلام رهسپار شدند، ام البنین از برادران و خواهران خویش خواست که در کنار در خانه توقف کنند تا او به داخل خانه رود و بازگردد.
همه در انتظار بودند، پس از دقایقی از منزل بیرون آمد، اشک از چشمانش سرازیر بود.
سپس فرمود:
“به برکت الهی بفرمایید!” از او ماجرا را پرسیدند.
ایشان فرمودند:
“من از حسن و حسین و زینب پرسیدم که آیا آنها مرا به خدمتگزاری میپذیرند تا در این خانه برای همه خدمتکار باشم؟ آیا مرا به این شرط می پذیرید؟ وگرنه من به خانه خود باز میگردم”
امام حسن و امام حسین و زینب علیه السلام به من خوش آمد گفتند و فرمودند:
شما عزیز و بزرگوار هستید و این خانه هم متعلق به شماست.
ام البنین از نور علم علی علیه السلام و ادب آن ولی الله الاعظم بهره ها داشت، تا آنجا که نزد امام حسن و امام حسین علیه السلام و نیز زینب علیه السلام مورد احترام و تکریم بود.
ام البنین چهار پسر داشت که همه آنها در کربلا به شهادت رسیدند، ایشان هر روز به عزاداری بر شهدای دشت نینوا می پرداخت و می گفت:
دیگر مرا ام البنین و مادر شیران شکاری نخوانید…
تا اینکه در سال هفتاد هجری دنیا را وداع گفت و در بقیع آرمید.
منابع: