غدیر را عید بگیریم
با وجود فراوانی این نوع روایات، برخی مغرضان قائلند غدیر در زمان ائمه معصومین علیهمالسلام عید نبوده و این عید امروزه توسط شیعیان ایجاد شده است.
لذا به ذکر چند روایت از باب نمونه بسنده میکنیم:
امام صادق علیهالسلام فرمودند:
روزه عید غدیر خم برابر است با روزه عمر دنیا، اگر انسانی زندگی کند سپس تمام طول دنیا روزه گیرد برای او ثواب آن است و روزه آن در نزد خدای بزرگ و بلند مرتبه در هر سال برابر است با صد حج تمتع و صد حج عمره قبولشده و آن عید بزرگ خداوند است. 1
از امام صادق علیهالسلام پرسیده شد «قربانت گردم آیا برای مسلمانان عیدی افضل از عید فطر و اضحی و روز جمعه و روز عرفه وجود دارد؟
فرمود: «بله روزی است که فضیلت و بزرگی و شرافتش نزد خدا بیشتر است و آن روزی است که خدا دینش را در آن کامل کرد و بر پیامبرش این آیه را نازل کرد:
الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِیناً»2
راوی گوید گفتم: «و آن چه روزی است؟
پس برایم گفت: «همانا وقتی یکی از پیامبران بنیاسرائیل میخواست وصیتی انعقاد کند و امامت را برای وصی بعد از خودش قرار دهد این کار را که میکرد، آن روز را عید قرار میدادند و این روز روزی است که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم علی را برای مردم به عنوان پرچم نصب کرد. و نازل نمود برای آنها آنچه را که بر او نازل شده بود و دین را در آن کامل کرد و نعمت را در آن بر مومنین تمام کرد…»
راوی گوید گفتم: «چه کاری شایسته است که در آن روز انجام دهیم؟
گفت: «آن روز، روز عبادت و نماز و شکر برای خدای تعالی و حمد برای او و خوشحالی برای آنچه خدا منت گذاشت بر شما از ولایت ما و من دوست دارم که شما روزه بگیرید. 3
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:
یَوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ أَفْضَلُ أَعْیَادِ أُمَّتِی و آن روزی است که خداوند تعالی مرا امر نمود در آن روز ذکرش کنم با قراردادن علی بن ابی طالب به عنوان پرچم برای امتم که به واسطه آن بعد از من هدایت شوند و آن روزی است که خدا دینش را در آن کامل کرد و نعمت را در آن بر امتم کامل کرد، راضی شد که دین اسلام برای آنها باشد. 4
همچنین مرحوم علامه امینى، در کتاب ارزشمند «الغدیر» در جلد اول فصلى را به عنوان «عید الغدیر فی الإسلام» از ص ۲۶۷ تا ۲۹۳ اختصاص داده است.
@haghayeghe_nagofte
هدایتگر الهی
پزشک جرّاحی را تصوّر کنید که:
در رشتهٔ تخصّصی اش بی نظیر است.
بالاترین مدارج علمی را پشت سر گذاشته است.
تشخیص و عملکرد او با دیگر همکارانش قابل قیاس نیست.
در تدریس و تربیت نیروی متخصص، فوق العاده عمل می کند و …
انتظار شما این است که این پزشک کجا مشغول کار و فعالیت باشد؟
خدمت او به جامعه چگونه صورت گیرد؟
قطعاً انتظار می رود سخت ترین و پیچیده ترین جراحی ها را به او بسپارند، در معتبرترین ترین دانشگاه ها و در بالاترین رده های تحصیلی مشغول به تدریس و تربیت نیروی متخصص شود.
وارد یک بیمارستان می شوید. پزشک مذکور را می ببینید در حالیکه در رتبهٔ یک نیروی خدماتی مشغول به کار است.
چقدر افسوس می خورید که:
چرا قَدْرَش را ندانستند؟
چه جان هایی که این مرد می توانست نجات دهد.
چه نیروهایی که می توانست تربیت کند.
چه قدر می توانست جامعه پزشکی را رشد دهد.
چه قدر می توانست به مردم کمک کند.
حال اگر بشنوید که:
پروردگار عالم، در روز عید غدیر، توسط آخرین پیامبرش، به صورت کاملاً رسمی، «هدایتگر»ی را به مردم معرفی فرمود که:
راه بلدِ مسیر بندگی خداست.
هر آنچه می گوید، عمل می کند و فرمان می دهد همان است که خدای متعال بدان رضایت دارد.
برگزیده خدای متعال است.
نظیر ندارد، کسی به جایگاهش نرسد چرا که برترینِ مردمان از مرد و زن پس از رسول خداست.
تمامی ستایش ها در همهٔ روزگاران و در هر حال و مقام ویژه اوست.(یعنی «هر چه صفت خوب» را تصور کنید از دانش، قدرت، عدالت، شجاعت…. در حد کمالش داراست)
علم و دانش» هر چیز را خدا در اختیارش قرار داده است.
یاور دین خدا و دفاع کننده از رسول اوست.
پرهیزکار پاکیزه و رهنمای ارشاد شده به دست خود پروردگار است.
آن که به او پیوست در امان است.
آن که با او ستیزه کرد، شقی است.
هر که به کتاب خدا و این «هدایتگر و جانشینانش» تمسک کند، گمراه نخواهد شد.
«بهشت» پاداش اولیای «او و جانشینانش» و «آتش و خشم پروردگار» سرانجام دشمنان ایشان است. 5
و بشنوید که شرایطی پیش آوردند که عموم مردم پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله اقبالی به این هدایتگر الهی نشان ندادند،
چه قدر افسوس می خورید که
چرا مردم قدر او راندانستند؟
چرا این جامعه و به تبعش جوامع بعدی تا امروز، خودش را از سعادت ابدی و خیرات بی شمار محروم کرد؟ …
یادمان نرود
در روزگار ما «مهدی علیه السلام»،هدایتگری الهی با همان ویژگی هاست.
قدرش را بدانیم
و تجربه تلخ قدرنشناسی پیشینیان را تکرار نکنیم!
@haghayeghe_nagofte
منابع:
1. بحارالأنوار، ج۳۷، ص۱۵۶، ح ۴۰
2. [سوره مائده: آیه۳]
3. تفسیر فرات الکوفی / ص ۱۱۸
4. روضه الواعظین و بصیره المتعظین (ط – القدیمه)، ج ۱، ص ۱۰۲/ بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج ۳۷، ص ۱۰۹/ الأمالی( للصدوق)، النص، ص ۱۲۲ / روضه الواعظین و بصیره المتعظین (ط – القدیمه)، ج ۱، ص ۱۰۲ / بشاره المصطفى لشیعه المرتضى (ط – القدیمه) ، النص، ص ۲۴ / إقبال الأعمال (ط – القدیمه) ، ج ۱، ص ۴۶۶ / الإقبال بالأعمال الحسنه (ط – الحدیثه)، ج ۲، ص ۲۶۴ / التحصین لأسرار ما زاد من کتاب الیقین ؛ النص ؛ ص ۶۷۶ / الیقین باختصاص مولانا علی علیه السلام بإمره المؤمنین، النص، ص ۶۷۶/ الطرائف ترجمه داود إلهامى، ص ۳۱۳ و ۴۷۵/ تسلیه المجالس و زینه المجالس (مقتل الحسین علیه السلام)، ج ۱، ص۲۱۹/ إثبات الهداه بالنصوص و المعجزات، ج ۲، ص۱۰۲ / تفسیر نور الثقلین، ج ۱، ص۵۸۹ / تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، ج ۴، ص ۳۴ / عوالم العلوم و المعارف والأحوال-الإمام علی بن أبی طالب علیه السلام ؛ حدیث الغدیر ؛ ص ۱۳۰
5. از فرمایشات رسول خدا صلی الله علیه وآله در روز غدیر