- ولادت امیرالمومنین علیه السلام
- بازدید: 7
اگر انتخاب امام به عهده ما بود
- ولادت امیرالمومنین علیه السلام
- بازدید: 7
انتخاب، واژه ایست که در سراسر زندگی با آن مواجه ایم، از انتخاب رشته و همسر و شغل گرفته تا حاکم، حال سوال این است، آیا در انتخاب سرپرست و امام و حاکم برای یک جامعه، خدا و پیامبر سزاوارترند یا مردم؟ اگر این انتخاب به عهده ی ما بود، بهتر نبود؟
اگر انتخاب امام به عهده ی ما بود…….
پاسخ:
از آنجاییکه این انتخاب (انتخاب امام) بر عهده ی ما نیست، تصور اینکه« اگر بر عهده ما بود چه می شد؟ » بسیار مشکل است. ولی برای درک بهتر مسأله می توان به مواردی رجوع کنیم که انتخاب آنها بر عهده خود انسان گذاشته شده است . از جمله موارد و اشخاصی که انتخاب آن به عهده انسان است انتخاب همسر می باشد. حال بیایید بررسی کنیم که وقتی ما تصمیم به ازدواج می گیریم. برای انتخاب همسر مناسب چه می کنیم؟ بدیهی است که هر شخصی برای انتخاب صحیح بعد از گفتگوها و تبادل نظرها و توافقات و آگاهی از مشخصات و اعتقادات طرف مقابل شروع به یک سری تحقیقات جامع برای شناخت کامل همسر آینده خود می نماید. در تمامی مدت این تحقیق خانواده بر جامعه با انسان همسو می شود. و سعی دارد تا با اطلاعاتی که عرضه می کند، کمک کند تا این زندگی جدید بر اساس انتخابی صحیح آغاز شود. ولی بعد از طی تمامی این مراحل آیا کسی می تواند اطمینان کامل از صحت این انتخاب داشته باشد؟ مراجعه به آمار طلاق در سطح جامعه نشان می دهد که تعداد زیادی از این انتخاب ها نادرست بوده است. اینکه علت این طلاقها چه بوده برای ما مهم نیست، بلکه مسأله مهم این است که در انتخابی که به عهده ی ما گذاشته شده چه نتیجه ای عاید ما شده است.
به همین دلیل است که ما در بین اکثریت نزدیک به اتفاق خانواده ها می بینیم که بعد از تمامی تحقیقها و تلاشی که برای انتخاب صحیح دارند، در پایان، خود و زندگی خود را به خدا سپرده، و با توکل بر خدا از او می خواهند که این انتخاب را تأیید نموده و آنها را در زندگی یاری دهد، تا خوشبخت و سعادتمند شوند و در آخر اگر بفهمند که این انتخاب مورد تأیید پروردگار نمی باشد هر چقدر هم که به طرف مقابل علاقمند باشند از این ازدواج منصرف می شوند. تمامی این مسائل و مشکلات نشان از عجز ما در انتخابی مناسب دارد.
از موارد دیگری که انتخاب آن در زندگی به ما سپرده شده، انتخاب دوست و شریک است. با تمام وقتی که ما در انتخاب دوست و یا شریک داریم، هیچ گاه نمی توانیم از نتیجه ی این دوستی یا شراکت اطمینان داشته باشیم. این همه مواردی که از کلاهبرداریها در بین شرکاء شنیده می شود و یا اختلافهایی که بین شرکاء و یا بین دوستان بوجود می آید و یا مواردی که دوستی با اِغفال دوست دیگر، زندگی او را به ورطه هایی چون ورشکستگی، اعتیاد و … می کشاند و مسائل دیگری که هر روزه در جامعه شاهد آنیم، همگی نشانگر عدم توانایی انسان در انتخاب دوست و شریک است.
البته باید به این نکته نیز توجه داشته باشیم که تمامی انتخابهایی که بر عهده ما گذاشته شده، انتخابهایی است که تنها برای خود می کنیم( یا نهایت برای چند نفر) یعنی من دوست، شریک و یا همسر را برای خودم انتخاب می کنم و در این انتخاب اینقدر عاجز هستم، حال چگونه انتظار داریم که بتوانیم در انتخاب رهبر و امامی که از طرفی قرار است سرپرستی جامعه جهانی را بر عهده داشته باشد. از طرف دیگر به مسائل مربوط به دنیا و آخرت ما رسیدگی کند، بر این همه عجز و ناتوانی خویش چیره شده و انتخاب صحیحی داشته باشیم؟
در نهایت، با توجه به تمامی این مسائل بدیهی است که تنها کسی می تواند این انتخاب را بهترین و صحیح ترین صورت برای ما داشته باشد، که هم شناخت کاملی از انسانها و نیازهای آنان داشته باشد، هم راه سعادت دنیا و آخرت انسان را بشناسد. ونیز هیچ نوع عجز و ناتوانی و یا انتخاب ناصحیح را نتوان به او نسبت داد.
آیا این صفت را در کسی جز ذات مقدس پروردگار می توان یافت؟ آیا این انتخاب را کسی جز پروردگار می تواند به شایسته ترین صورت انجام دهد؟
پس در نهایت ما قدرت انتخاب امام و رهبری که تضمین دنیا و آخرت ما را کند نداریم و تنها کسی که می تواند چنین انتخابی کند خداوند است.
آیا در انتخاب سرپرست، خدا و پیامبر سزاوارترند یا مردم؟
پاسخ:
ما انسانها درطول مدت زندگی اجتماعی خویش با انتخابهای مختلفی از قبیل انتخاب نماینده کلاس؛ نماینده شهر، دولت؛ هسر؛ شغل؛ منزل؛ و….مواجه شده ایم. در برخی موارد از نتیجه این انتخاب خشنود بوده ایم و گاهی ناخشنود. ولی حتی زمانیکه این انتخاب را صحیح می دانستیم با مواردی برخوردکرده ایم که در تصمیم و انتخاب خود آنها را مدنظر قرار نداده بودیم. این نوع سهل انگاریها و بی توجهی ها نشان از عدم توانایی ما در انتخاب صحیح است.
فی الواقع انسان این توانایی را ندارد که بتواند بطور همزمان تمامی مسائل را مد نظر قرار دهد و اگر هم برفرض محال؛ بتوان شخصی را یافت که چنین توانایی و قدرتی داشته باشد، باز هم به علت محدودیت دید بشر این شخص نمی تواند عاقبت و نتیجه امر را بداند.
مشکلاتی که در قوانین بشری که عاقلترین و عالم ترین انسانها آنها را وضع کرده اند، وجود دارد، ناشی از همین ضعف است و از همین رو پیوسته شاهد به بن بست رسیدن قوانین بشری در عرصه های گوناگون هستیم. امروز قانونی وضع می شود؛ فردا برای رفع اشکالاتش چندین تبصره می گذارند ولی نهایتاً بدلیل مشکلات فراوانی که دارد ناچار به نقض آن قانون می شوند.
مسلماً این مشکلات زمانی رفع خواهد شد که قانونگذار دارای علمی کامل و گسترده باشد و تمامی نیاز بشر و جامعه تا روز قیامت و نیز عاقبت عمل به این قوانین را بداند و در ضمن قدرت و توانایی اعمال این قوانین راداشته باشد. با کمی تفکر و انصاف متوجه خواهیم شد که تمامی این مسائل تنها در حیطه علم و قدرت خداوند متعال می گنجد چرا که خدا به عنوان آفریننده و پرورش دهنده مخلوقات بطور کامل به نیازها و مصالح آنها در دنیا و آخرت واقف می باشد. از این روست که قوانین الهی جاودانی می باشند و تا روز قیامت بدون آنکه تبصره ای به آنها اضافه شوند کار برد دارند. در مورد انتخاب پیامبر و جانشین او نیز مسأله به همین گونه است. یکی از شئونی که ما برای پیامبر الهی و جانشین او قائل هستیم عصمت از گناه و اشتباه است آیا انسان عادی این قدرت را دارد که معصوم را از غیر معصوم تشخیص دهد؟ مسلماً بشر چنین قدرتی ندارد و تنها پرورگار جهانیان است که نهان و آشکار انسانها رامی داند وقدرت شناخت و معرفی رهبری معصوم که شایستگی ولایت بر مردم را داشته و نیز قدرت حفظ و نگهداری دین الهی و قوانین آن را دارد از آن اوست.
لذا خداوند به انتخاب پیامبر و جانشین او سزاوارتر است و نیز تنها کسی است که قدرت این انتخاب داراست.از همین رو پیامبر اکرم- صلی الله علیه و آله و سلم- در روز عید غدیر خم از طرف و به فرمان خداوند امیرمؤمنان را به جانشینی خود انتخاب کردند تا با این انتخاب دین خداوند کامل گردد.